نخود پاییزه برای افراد دیابتی ها مفید است

کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2: نخود حاوی فیبر رژیمی است که به بهبود سطح چربی و قند در خون کمک می کند، همچنین حاوی منیزیم است، که مصرف آن بر اساس تجزیه و تحلیل جامع دانشگاه سوچو، منتشر شده در 2008. 2011، و بر روی 13 مطالعه با نمونه 536318 نفر انجام شد تا خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد فواید و مضرات نخود پاییزه برای دیابتی ها می توانید مقاله فواید نخود برای دیابتی ها را مطالعه کنید.

کاهش فشار خون: نخود را می توان به عنوان بخشی از رژیم غذایی پرفشاری خون مصرف کرد، زیرا یکی از گزینه های سالم و در دسترس است.

فشار خون یا برای کمک به بهبود سطح آن، با کاهش مصرف سدیم و خوردن غذاهای مختلف غنی از مواد مغذی که به کاهش مصرف سدیم کمک می کند.

کاهش فشار خون، مروری که در مجله آمریکایی فشار خون در سال 2014 منتشر شد، بر روی 554 نفر انجام شد که برخی از آنها از فشار خون بالا رنج می‌برند، و سهم روزانه حبوبات، از جمله نخود، برای یک دوره 10 ساله افزایش یافت.

هفته، و فشار خون سیستولیک آنها به طور قابل توجهی کاهش یافت.

اسیدهای چرب تک غیراشباع و چند غیراشباع: این اسیدها که شامل اسید لینولئیک و اسید اولئیک می‌شوند، چربی‌های سالمی هستند که معمولاً در دمای اتاق به حالت مایع هستند و وظایف زیادی را در بدن انجام می‌دهند، مانند: بهبود سطح کلسترول خون، کاهش التهاب، و تثبیت ضربان قلب فیتوکمیکال ها مانند استرول ها، کاروتنوئیدها و ایزوفلاون ها.

آنها به شرح زیر توضیح داده شده است: استرول‌ها: استرول‌های گیاهی به مقدار زیاد در روغن‌های گیاهی، مغزها و دانه‌ها یافت می‌شوند و ممکن است در کاهش کلسترول خون نقش داشته باشند، اما هنوز نیاز به مطالعات بیشتری در مورد تأثیر آنها بر کاهش خطر بیماری‌های قلبی و حملات قلبی وجود دارد.

کاروتنوئیدها: آنها رنگدانه های طبیعی هستند که توسط بسیاری از گیاهان تولید می شوند، و اعتقاد بر این است که ممکن است در کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها نقش داشته باشند.

بر اساس بررسی دانشگاه تافتس که در سال 2002 منتشر شد، مانند بیماری های چشم و برخی از انواع سرطان.

ایزوفلاون ها: دسته ای از استروژن های گیاهی (به انگلیسی: phytoestrogens) که به وفور در سویا و فرآورده های آن یافت می شود، و طبق بررسی منتشر شده در مجله Inflammopharmacology در سال 2008، این مواد ممکن است به کاهش خطر ابتلا به افزایش سن کمک کنند.

بیماری های مرتبط مانند بیماری های قلبی عروقی، پوکی استخوان، برخی از انواع سرطان های وابسته به هورمون و از دست دادن عملکرد شناختی.